funduszopedia.pl

Encyklopedia funduszy inwestycyjnych i inwestowania

Masz pytania dotyczące funduszy inwestycyjnych?

Wpisz poszukiwane hasło

MIFID II

Podmioty tworzące rynek funduszy inwestycyjnych

MIFID II - czy ta dyrektywa odmieni rynek funduszy inwestycyjnych?

Dyrektywa MiFID II reguluje zasady świadczenia usług inwestycyjnych a jej zapisy MIFID II odnoszą się bezpośrednio do instytucji finansowych, które świadczą tego typu usługi. Pośrednio, poprzez uregulowania zawarte w Ustawie o funduszach, korzyści wynikające z MiFID II dotyczą także klientów dystrybutorów jednostek i tytułów uczestnictwa działających na podstawie art. 32 ust. 2 Ustawy o funduszach1, a więc dystrybutorów nie będących bankiem lub firmą inwestycyjną.

MiFID II nakłada na dystrybutorów szereg obowiązków. Wśród nich można wymienić:

  • obowiązek działania w sposób rzetelny i profesjonalny. Dystrybutorzy muszą również kierować się zasadami uczciwego obrotu i najlepiej pojętymi interesami klientów;
  • obowiązek przekazywania klientom pełnych i rzetelnych informacji. Klienci nie mogą być wprowadzeni w błąd,a przekazywane im informacje nie mogą budzić ich wątpliwości;
  • obowiązek przekazywania klientom w odpowiednim czasie adekwatnych informacji dotyczących dystrybutora i świadczonych przez niego usług, instrumentów finansowych, które są przedmiotem tych usług, rekomendacji oraz strategii działania, systemów, w których wykonywane są zlecenia klientów, a także kosztów i opłat związanych ze świadczeniem usług przez dystrybutora;
  • obowiązek opracowywania i wdrażania takich rozwiązań dotyczących specyfikacji instrumentu finansowego lub sposobu jego zbywania, które są odpowiednie dla określonej grupy docelowej uczestników obrotu.

    • MiFID II zobowiązuje także do przeprowadzania przez dystrybutora badania wiedzy i doświadczenia klienta. Ma ono na celu zbadanie poziomu wiedzy klienta i jego doświadczenia w inwestowaniu. Służy także rzetelnemu poinformowaniu o produktach inwestycyjnych oraz związanych z nimi rodzajami ryzyka. Test odpowiedniości ma ułatwić klientowi podjęcie świadomej decyzji inwestycyjnej.

    MIFID II – przykłady wypełniania obowiązków dyrektywy

    Podmioty rynku mogą podejmować różne działania, aby spełniać wymagania dyrektywy MIFID II. Oto przykłady:

  • kategoryzacja klientów według metodyki zaproponowanej przez MiFID II, tj. w oparciu o podział na klientów detalicznych, klientów profesjonalnych oraz uprawnionych kontrahentów, a co za tym idzie – zapewnienieim odpowiedniego poziomu ochrony, który jest zgodny z przyznaną klientowi kategorią;
  • ocenę odpowiedniości oferowanych usług, czyli badanie poziomu wiedzy o inwestowaniu klienta, jego doświadczenia, co prowadzi do ustalenia, czy dany instrument finansowy, jest dla niego odpowiedni;
  • wprowadzanie odpowiednich środków i procedur zapobiegania powstawaniu i zarządzania konfliktami interesów;
  • zapewnienie dostępu klienta jedynie do produktów pozostających w tzw. rynku docelowym klienta;
  • informowaniu o wszelkich kosztach inwestycji, na jakie narażony jest klient w związku z zakupem i utrzymywaniem jednostek i tytułów uczestnictwa.

    • MIFID I – poprzednik MIFID II

    Głównym celem Dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r.2 w sprawie rynków instrumentów finansowych („Dyrektywa MiFID I”) było zapewnienie ochrony interesów klientów oraz wprowadzenie określonych standardów poziomu ochrony przysługującego klientom we wszystkich krajach Unii Europejskiej. Regulacja ta objęła także klientów w Islandii, Norwegii i Liechtensteinie. MiFID I miał za zadanie również zwiększyć przejrzystość działania instytucji świadczących usługi inwestycyjne. Ponadto MiFiD I dążył do zapewnienia odpowiedniego
    poziomu bezpieczeństwa w procesach obsługi klientów.

    Prawodawca unijny postanowił zwiększyć poziom ochrony inwestorów na rynku kapitałowym oraz poprawić przejrzystość rynku w związku z czym w 2014 roku uchwalono Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/EU z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych („Dyrektywa MiFID II”)3 oraz Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynku instrumentów finansowych („Rozporządzenie MiFIR”)4, a w późniejszym okresie przyjęto szereg delegowanych aktów prawnych, wykonujących postanowienia Dyrektywy MiFID II oraz Rozporządzenia MiFIR.

    1. Ustawa z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. 2014, poz. 157, z późn. zm.)
    2. Dyrektywa 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniająca dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 93/22/EWG
    3. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE
    4. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie (EU) nr 648/2012